Pagina 5 - Elske waarheen

9
had geen echte vriendin en ik eigenlijk ook niet. Zo werden
we dus penvriendinnen. In de grote vakantie mocht ik bij haar
komen logeren. Heleen was toen weer helemaal beter. Ik vond
het wel zielig dat papa heel de dag alleen was, maar papa vond
het fijn voor mij, overdag had hij toch zijn werk en ’s avond
ging hij naar ‘de Pul’.
Wat waren het leuke weken. Wel moest ik vaak aan papa denken
en soms had ik een klein beetje heimwee. Vlak voor ik naar huis
ging, vroeg mevrouw Hofman of we eieren wilden gaan halen
bij boer Wouters. Dat vonden we leuk, want we hadden niets
te doen. Heleen ging daar vaak naar toe en zij was bang van
de hond die ze er hadden. Wat moest ik lachen toen die hond
naar ons toekwam.
We liepen achterom en toen we in de woonkeuken kwamen,
schrok ik een beetje van mevrouw Wouters (wat klinkt dat
mevrouw’ nu eigenlijk raar), die me erg aankeek. Ik kan niet
zeggen hoe ze keek, een beetje verdrietig? Ze ging weg en later
kwam boer Wouters. Die keek ook erg, maar was heel aardig.
Hij nam ons ook nog mee naar de kippen en de schapen en
toen we weggingen, toen kregen we vanmevrouwWouters twee
euro. Ik weet het nog precies. Het is natuurlijk wel niet zo lang
geleden! Maar wat is er daarna veel veranderd.
Toen ik thuis was, had papa ook vakantie en ik geloof dat het
vrijdags was, dat ik naar de slager geweest was en toen ik thuis
kwam, wie zaten er in de kamer? Boer Wouters en zijn vrouw!
Ik schrok ervan, net of ik droomde. En papa keek zo vreemd.
En nu komt er eigenlijk iets heel moois. Iets moois en ook wel
een beetje verdrietig. Boer Wouters en zijn vrouw zijn... mijn
opa en oma. Toen ik bij hen kwam, schrok oma, omdat ik zoveel
op hun dochter leek, die ook Els heette. Opa en oma hadden
maar één dochter en zij kreeg verkeerde vrienden, toen is ze
het huis uitgegaan.